اینجانب ناشناس

جواب سومین و آخرین آزمایش هم بلاخره چند روز پیش رسید و تمام احتمالات رو به یقین تبدیل کرد.
سخت تر از بار سنگین روحی که برای اینجانب داشته، واکنش‌ها و بازخورد‌های دریافتی از سمت بقیه بوده و هست.

دلم برای آدما میسوزه. ما هیچ وقت دوست داشتن رو زندگی نکردیم. فقط بلدیم خیانت کنیم، پشت پا بزنیم یا از هم فرار باشیم. نشد یه بار چیزی رو به خودمون وابسته کنیم بعد پرتش نکنیم یه گوشه برای خودش بپوسه. اما آدما تکراری شده بودن، خیانت کردن بهشون لذت بخش نبود. این بار از یه شهر با تموم پیاده روهاش دست کشیدیم و تو تنهای رهاش کردیم. اگه یه روزی برسه که برگردیم، دیگه هیچ چراغی تو خیابونا قرمز نمیشه تا ما رو یه دل سیر نگاه کنه. اونا عادت کردن به زندگی بدون ما.

میگن وقتی کسی زندگی توی دنیای واقعی‌ش خیلی اوکیه، کمتر سر میزنه مجازی! از یه طرف دیگه هم میگن تلقین، شرایط رو میکشه سمت خودش و شرایط اون چیزی میشه که به خودت تلقین میکنی.
خواستم نقشی رو برای خودم بازی کنم که نیستم. مسخرس ولی شاید یکم دلم خوش بشه قبل از اینکه اینترنتم رو وصل کنم آخرین بازدیدم رو ببینم چقد قبل تره و بگم نکنه واقعا تو وضعیت خوبی بودم.

عید امسال برای خیلی‌ها از آدم‌ها به دلیل ویروس کرونا و قرنطینه و... کسل کننده تر از عیدهای گذشته بود!

عنوانی که برای نوشته‌ام انتخاب کردم شاید تو نگاه اول خیلی مسخره به نظر بیاد، شاید هم تو نگاه اول آدم رو یاد نوشته‌های مفهومی‌بندازه! اما قضیه در اون حدی که فکرش رو می‌کنین نه مسخرست و نه مفهومی. شاید هم باشه! تصمیم گیریش با شما...

وقتی یهو همچی تموم بشه، موندن تو شوک شاید طبیعی باشه!
روزی که داشتم سه گانه‌(پیله‌ی اینجانب) رو مینوشتم، نمیدونستم به سرعت تایپ کردن حرف‌های دلم همزمان همچی داره عوض میشه.
اینجانب تنها شدم! یه مدت زمان نیاز دارم تا بیشتر خودم رو پیدا کنم. برعکس چیزی که تلاش کردم این مدت باشم، باید کمتر اجتماعی باشم. برگشت به پیله قبلی نیست اما دارم کم کم میفهمم که فقط از هر پیله کوچیک تر درمیایم و وارد پیله بزرگتری میشیم....

چه خوب بود اگر همه چیز رو میشد نوشت . اگر میتوانستم افکار خودم را به دیگری بفهمانم میتوانستم بگویم . نه یک احساساتی هست.. یک چیزهایی هست که نه میشود به دیگری فهماند.. نه میشود گفت .. ادم را مسخره میکنند....هر کس مطابق افکار خود دیگری را قضاوت میکند.زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است

چند روز پیش داشتم ترجمه یکی از آهنگ‌های سبک راک، مورد علاقم رو تو گوگل سرچ میکردم و با دیدن ترجمه آهنگ تمام تصوراتم در مورد اون آهنگ از بین رفت! من با اون آهنگ بهترین لحظات زندگیم رو سپری کرده بودم و باهاش خندیده بودم و گریه کرده بودم اما ترجمه آهنگ با اون چیزی که من فکرش رو میکردم این مدت کاملا متفاوت بود!
خورد تو ذوقم...
به خودم گفتم کاش هیچوقت ترجمه اون آهنگ رو سرچ نمیکردم.

دنباله‌‌‌ای برای نوشته‌ی «از چت روم تا عنتربرقیا»

دنباله‌‌‌ای برای نوشته‌ی «اینجانب متنفر از اینجانب بودن»